مسوولین ریاست عودت کنند گان و مهاجرین ولایت غزنی می گویند که طی دو ماه گذشته، آنان توانسته اند برای ۱۸۹۰ خانواد بی سرپرست و بی جا شده داخلی کمک های غذایی و غیرغذایی توزیع نمایند.
محمد جمیل سعیدی رییس عودت کنندگان و مهاجرین غزنی به آژانس خبری جمهور گفت: " سروی را که ما از سطح مرکز به همکاری نهادهای مدنی بخاطر تثبیت خانواده های بیجا شده داخلی و نادار انجام داده ایم؛ تعداد این خانواده ها بیشتر از هر زمانی دیگر بود".
او افزود: اداره مهاجرین توانسته است که تاکنون از کمک های کمیشنری سازمان ملل متحد برای ۱۸۹۰ خانواده فقیر و بی جا شده داخلی که از ولسوالی های غزنی به علت خشک سالی و ناامنی مناطق شان را ترک گفته اند به ارزش ۵ هزار افغانی مواد غذایی وغیرغذایی کمک کند.
آقای سعیدی توزیع این کمک ها را بسنده ندانسته و گفت: " تعداد خانواده های نیازمند نسبت به سال های گذشته افزایش یافته و اکثریت باشنده گان غزنی به همچون کمک هایی نیاز دارند".
درهمین حال؛ شماری از باشندگان غزنی، روند توزیع این کمک ها را مورد انتقاد قرار داده و میگ ویند که مسوولان ریاست مهاجرین کمک های زمستانی را به افراد واسطه دار و کسانی که نیازمند نیستند توزیع نموده است.
امیرمحمد که به گفته خودش روزها بخاطر تهیه غذای فرزندانش در شهرغزنی (کراچی وانی) می کند به خبرنگار جمهور گفت: در حال حاضر تعداد اعضایی فامیلم به ۱۳ تن می رسد که اکثر آنان خردسال بوده و روزها بخاطر کمک به من در تهیه غذای شان کاری های شاقه می کنند.
او بیان داشت که تاکنون سه بار برای دریافت کمک های زمستانی به ریاست مهاجرین مراجعه نموده؛ اما مسوولان با بی توجهی به او جواب رد داده و گفته اند که کسانی مستحق این کمک هستند که از سوی یک نهاد مدنی معرفی شوند.
خانم هاشمه که در مقابل ریاست مهاجرین ایستاده بود؛ خود را باشنده آهنگران مرکز غزنی معرفی کرده به آژانس جمهور بیان داشت که پس از مرگ شوهرش، خانواده وی از وضعیت اقتصادی خوبی برخوردار نیستند.
او گفت: با وجود آن که در این هوایی سرد با مشکلات زیادی در رفت و آمدش به اداره مهاجرین رو برو شده؛ اما هنوز هم به مشکلات آنان از سوی مسوولان ذیربط رسیدگی صورت نگرفته است.
این گفته در حالی مطرح می شود که رییس مهاجرین بر شفاف بودن روند توزیع کمک های تأکید داشته و می گوید که خود نیز شماری از ساحات مرکز غزنی را بخاطر تثبیت نیازمندان سروی نموده است.
او گفت: تعداد مستحقین همه روزه در حال افزایش بوده و آنان نمی توانند به یکبارگی برای همه آنها کمک های زمستانی توزیع نمایند.